Palatynie

Encyklopedia PWN

[łac.],

w starożytnym Rzymie ulica łącząca zachodnią część Palatynu (Velia) z Forum Romanum;

Werbőczi István, ur. ok. 1458, zm. 1541, Buda (ob. Budapeszt),

przywódca stronnictwa szlacheckiego na Węgrzech, prawnik;

[wẹszele:ńi]

Ferenc, hrabia, ur. 1605, zm. 23 III 1667, Zólyomlipcse (ob. Slovenská L’upča, Słowacja),

palatyn Węgier od 1655;

Władysław Opolczyk, z dynastii Piastów, ur. między 1326 a 1330, zm. 8 lub 18 V 1401, Opole,

książę opolski od 1356, palatyn Węgier od 1367, pan Rusi Halickiej, wnuk Bolesława I opolskiego.

przywilej wydany 10 I 1356 przez cesarza Karola IV Luksemburskiego na sejmie Rzeszy w Norymberdze;

Złoty Dom, Domus Aurea,

rezydencja cesarza Nerona;

Słownik języka polskiego